Vampire Weekend - Father of the Bride (2019)

Ocena: 9/10

Po sześciu latach milczenia, Vampire Weekend wrócili z albumem długim, eklektycznym i odważnym. Father of the Bride to aż 18 utworów i ponad godzina muzyki — mozaika stylów, tematów i pomysłów, która początkowo może przytłaczać, ale z czasem objawia się jako dzieło złożone, rozległe i pięknie rozpisane na wiele głosów.

Album porzuca część typowej dla VW ironii na rzecz bardziej introspektywnego i emocjonalnego tonu. Brzmieniowo dominuje tu folk, soft rock, country, pop lat 70., a nawet trochę jazzu i psychodelii. Pojawiają się też elementy elektroniczne, choć w subtelny sposób. To płyta pogodna, ale podszyta egzystencjalnym niepokojem – jak niedzielne popołudnie w świecie, który właśnie się kończy.

• “Harmony Hall” to klasyk – z refrenem, który brzmi jak Lennon na LSD, i tekstem o zdradzie politycznej i duchowej,

• “This Life” – popowy, radosny numer, który kontrastuje z gorzkim tekstem o niespełnieniu,

• “Jerusalem, New York, Berlin” – przepiękne zamknięcie albumu, refleksja nad tożsamością i historią, podana z epickim spokojem.

Na płycie pojawia się także Danielle Haim (HAIM), której duetowe partie z Koenigiem dodają ciepła i różnorodności. To ich najbardziej „dorosła” płyta – pozbawiona wcześniejszego zgrywu, ale wciąż pełna inteligencji i wyczucia melodii. Nie każdemu przypadła do gustu od razu, ale z czasem ukazuje swoje bogactwo i wizję. To dzieło do powolnego odkrywania.