🏙 Geneza i skład

• The Smiths powstali w 1982 roku w Manchesterze, tworzyli je:

  • Morrissey (wokal),

  • Johnny Marr (gitara),

  • Andy Rourke (bas),

  • Mike Joyce (perkusja) 

• W 1983 podpisali kontrakt z wytwórnią Rough Trade i szybko stali się ikoną brytyjskiej sceny indie dzięki połączeniu 60‑rocka i post-punka, w kontraście do dominującej wtedy sceny synth‑popowej

✍ Styl i tematyka

• Morrissey: inteligentne, literackie teksty pełne humoru, melancholii i społecznej ironii, często inspirowane sztuką (np. Oscar Wilde) Rockarchive.

• Johnny Marr: charakterystyczny „jangly” styl gry na gitarze — czyste arpeggia, melodyjne riffy inspirowane m.in. The Byrds — który stał się inspiracją dla późniejszych zespołów Manchesteru, takich jak Stone Roses czy Oasis 

• The Smiths to połączenie prostoliniowej struktury gitarowo‑perkusyjnej z introspektywną, często politycznie zabarwioną lirycznością 

📀 Dyskografia – przełomowe albumy i single

🎙 Singiel debiutancki:

• “Hand in Glove” (1983) – zdominował listy niezależnych singli UK (miejsce nr 3) i zapoczątkował medialne zainteresowanie zespołem dzięki audycji John’a Peel’a. Utwór uważany za wczesny majstersztyk

Albumy studyjne:

1. The Smiths (1984) – debiut, który zdobył miejsce nr 2 na UK Albums Chart i pozostawał tam przez 33 tygodnie. Zawierał m.in. „This Charming Man” i „What Difference Does It Make?” 

2. Meat Is Murder (1985) – zawierał bardziej polityczne teksty (np. tytułowy utwór o wegetarianizmie), był ich jedynym albumem numer 1 w UK

3. The Queen Is Dead (1986) – nagrany zimą 1985, uznawany za arcydzieło: gatunkowa mieszanka nostalgii, ironii i społecznego protestu. Album spędził 22 tygodnie na listach, dostał złotą certyfikację w USA i uznany jest za jeden z najlepszych albumów wszech czasów

4. Strangeways, Here We Come (1987) – ostatni album zespołu, z utworami jak „Girlfriend in a Coma” i „Stop Me If You Think You’ve Heard This One Before”. Również osiągnął UK top 5

Kompilacje:

• Zbiorowe kompilacje jak Hatful of Hollow, Louder Than Bombs, The Sound of the Smiths — zapewniły dostęp do sesji radiowych, singli i rzadkich nagrań 

💥 Pokłosie rozłamu

• Rozpad w 1987 roku spowodowany narastającymi napięciami między Morrisseyem i Marrem, m.in. odnośnie zarządzania zespołem. Marr wiele razy pełnił rolę de facto menedżera, co prowadziło do konfliktów, zwłaszcza w 1987 roku, kiedy Morrissey odrzucił nowego menedżera — według Marr a to było iskrą rozpadu

• Tragiczna śmierć Andy’ego Rourke’a w 2023 roku praktycznie wyklucza możliwość reunionu 

• Reuniony były wielokrotnie proponowane, ale Morrissey, Marr i pozostali odmówili — i jak twierdzi Morrissey: „nie znam nikogo, kto by chciał reaktywacji The Smiths”

🧠 Dziedzictwo i wpływ

• The Smiths mieli ogromny wpływ na muzykę indie, alt‑rock i popu, inspirując zespoły jak The Cure, Radiohead, Interpol, My Chemical Romance czy The Stone Roses

• Ich trwała obecność w kulturze muzycznej: utwory pojawiały się w filmach (Pretty in Pink, Shaun of the Dead), a słynne teksty i estetyka fascynują kolejnych fanów

🗣 Głosy fanów i fandom

"I’m reading Johnny Marr’s autobiography… the breakup came on fairly suddenly… Marr was getting run ragged… Morrissey didn’t like the new manager… Marr upset."

"I’m convinced Morrissey was very attached to him [Marr] but kinda lost it when they split up." Fanowskie spekulacje na temat emocjonalnych więzi między współzałożycielami zespołu nadal krążą w fanowskiej społeczności

📋 Podsumowanie