🧠 3. Pretty Hate Machine (1989)

Typ: Debiutancki album
Brzmienie: Synthpop, industrial, EBM, new wave
Najważniejsze utwory: „Head Like a Hole”, „Down in It”, „Terrible Lie”, „Something I Can Never Have”
Czas trwania: 48 min

🔍 Recenzja:

To tutaj wszystko się zaczęło. Pretty Hate Machine to pierwszy industrialny album, który wdarł się na listy przebojów, udowadniając, że muzyka mroczna, elektroniczna i eksperymentalna może być… przebojowa.

Już otwierający „Head Like a Hole” to buntownicza petarda z synthpopową pulsacją i rockowym gniewem. To był hymn pokolenia outsiderów — „I'd rather die than give you control!” — wykrzykiwane przez tysiące młodych słuchaczy.

Co zaskakuje dziś najbardziej? To jak melodyjna jest ta płyta. „Something I Can Never Have” to piękna, smutna ballada o nieosiągalnym pragnieniu. Jest tu mniej gitar, więcej elektroniki, ale emocje – żywe i brutalnie szczere – są obecne od początku do końca.

Produkcja (m.in. Flood i Adrian Sherwood) balansuje między syntetycznym chłodem a intymną dusznością. To album nagrany w sypialni przez jednego człowieka, który wiedział dokładnie, co chce powiedzieć — i jak ma to zabrzmieć.

💬 Dlaczego to ważne?

Bo to pionierski album industrial popu, który przetarł szlak całej scenie alternatywnej lat 90. To fundament, na którym Reznor budował wszystko, co przyszło później.

🎧 Ocena: 9.5/10

Rewolucyjny debiut. Mroczny synthpop z duszą outsidera.