🕊️ A Perfect CIrcle - Eat the Elephant (2018)

Label: BMG
Produkcja: Dave Sardy, Billy Howerdel
Czas trwania: 56:00
Skład: M.J. Keenan, Billy Howerdel, Jeff Friedl, Matt McJunkins

„Polityczne przebudzenie w cieniu pianina”

Po 14 latach ciszy, A Perfect Circle powróciło z albumem, który zaskoczył niemal wszystkich. Eat the Elephant to płyta bardziej liryczna, balladowa i subtelna niż ktokolwiek się spodziewał. Brzmieniowo zespół odszedł od ciężkich gitarowych riffów na rzecz fortepianu, ambientu i elektroniki, ale emocjonalna siła pozostała niezmienna – a może nawet się pogłębiła.

Tytułowy utwór to kontemplacyjna oda do niepokoju egzystencjalnego – “Just take the step, just take the swing” – śpiewa Maynard, zachęcając do pokonywania niemożliwych przeszkód. W „Disillusioned” zespół krytykuje pokolenie smartfonów i internetowego szumu: “Time to put the silicon obsession down” – brzmi jak modlitwa o kontakt z rzeczywistością.

„The Doomed” to jeden z nielicznych ostrzejszych momentów na płycie – potężny i gniewny utwór o hipokryzji systemu i braku współczucia. Z kolei „TalkTalk” brzmi jak rozczarowanie moralnością i pustymi słowami: “You talk like Jesus, try walking like Jesus”. Bezpośredni, ale nie nachalny.

To album o końcu złudzeń, ale nie o końcu nadziei. Fortepianowe aranżacje nadają mu niemal klasycznego, teatralnego klimatu. Maynard brzmi jak narracyjny przewodnik po apokalipsie – zmęczony, ale czujny. Jego wokal jest bardziej stonowany niż w poprzednich albumach, ale emocjonalnie głęboki jak nigdy wcześniej.

Dlaczego warto?

Bo Eat the Elephant to odważny krok artystyczny, który odrzuca ciężar na rzecz przestrzeni. To nie jest album na pierwsze przesłuchanie – to intymna rozmowa z duszą, w czasach hałasu i powierzchowności.

🕊️ Ocena: 9.0/10
Zaskakująco subtelna, aktualna i mądra płyta. Dojrzałość zamiast agresji – i to działa.